.
Een meetpunten jacht
Verslag van een zoektocht.
Hoofdstuk 1: op zoek naar de HSL
Inleiding
Op een mooie zwoele middag - in de zomer van 2002 - met een heel matig windje en af en toe een zwak zonnetje, ging ik vanuit Leiden op de Spartamet richting Hoge Snelheids Lijn (HSL). Vanaf Leiderdorp bewoog ik me in Noordoostelijke richting, parallel aan een watertje geheten 'De Does'. Over een dijkje met de naam Ruige Kade loopt daar een fietspad richting Hoogmade.
De omgeving inschatten
De bebouwde kom was nog maar net verlaten of aan de horizon werden hijskranen en grote constructies zichtbaar. Bij zo'n groot infrastructureel kunstwerk kan het niet anders of landmeters komen erop af als de spreekwoordelijke vliegen op de stroop. In deze modderige streek (veengrond, weide, koeien, schapen) zijn objecten van voldoende stabiliteit niet dicht gezaaid. Het fietspad met zijn makkelijke asfaltlaag - daar kan je n.l. meetspijkers makkelijk inslaan en het gemak dient de mens nietwaar? - is voor landmeters aantrekkelijk om te gebruiken. Gewoon maar hopen dat het dijkje stevig op zijn plaats blijft liggen de komende tijd, wat een redelijke gok is want de tunnel (in deze buurt komt een overgang boven/ondergronds) loopt niet onder het dijkje door kruist hem ondergronds een heel eind verderop. Op dat deel van de dijk heb ik geen meetspijkers o.i.d. kunnen vinden.
Ik heb een kaartje gemaakt met mijn track en de waypoints erop zodat de lezers een beeld hebben van de plaats van deze jacht.
De jacht begint
Ik maakte een foto van de opduikende infrastructuren (#005 op de kaart). De plaats waar ik stond was 097196 E 462376 N.
Toen ik aan kwam bij punt #006 op 097432 E 462578 N moest ik even twee keer kijken (de eerste blik is hier voordat ik er kop of staart aan zag.
Maar liefst 5 witte ronde vlekken op het asfalt met een symmetrie alsof iemand met een reuzedobbelsteen een 5 gegooid had. Na een stukje terug lopen maakte ik - kijkend in noordoostelijke richting - deze foto. 
Zowel links als rechts van het pad zit er op deze plaats een houten wand in de dijk. Zo te zien aangebracht om afglijden te voorkomen. Dat is de verklaring voor de vier witte stippen: ze geven aan waar die constructie moest komen. Het kan natuurlijk toeval zijn dat de middelste stip in het centrum zit.
Een nader onderzoek leert mij dat het een 'oogje' betreft voor luchtfotografie. Dat is zinnig want op deze plaats is door die wand geen ruimte voor toekomstige bomen om te groeien en het merkteken vanuit de lucht onzichtbaar te maken. Hier is nog een foto van het oogje.
Een eindje doorfietsend - terwijl ik het wegdek goed in de gaten hield - zag ik een vaag dof grijs-rood teken staan. Dat levert punt #007 op: 097527 E 462668 N. Zo eentje heb ik nog nooit gezien. Een cirkel met een streep en in het midden een meetspijker.
Op de foto is het maar net te zien. Niet te zien is een met dezelfde verf geschreven nummer 9022.
De volgende vondst is nummer #008 op 097676 E 462828 N.
Het is een feestelijk punt met fraaie glimmende plastic-achtige verf in een keurig kringetje om een heel gewone standaard 'Meet punt' spijker heen. Zie zelf maar:
Aan de versiering heeft iemand aandacht besteed. Het zou jammer zijn als dit het enige zo gemerkte punt zou zijn die ik op mijn jacht tegen kom. We zullen zien.
Ditjes en datjes
Langzaam aan raakt het weiland links van de weg steeds dichter bevolkt met koeien en schapen. Dus besluit ik om de koeien te fotograferen.
Met een dicht begroeid slootje op de voorgrond is het gelijk een fraai landschapje. Voor de volledigheid zijn hier de schaapjes.
Een mysterie zijn de merken die je op deze foto ziet: een ronde witte vlek zonder zelfs maar een spoor van een meetbout en die pijl met symbool. Ik kom die pijl-tekens meer tegen. Ik vermoed dat die door pijpenleggers en bekabelaars gebruikt worden. Zekerheid heb ik hier niet over. Een klein beetje verderop is mijn positie 097831 E 462997 N geworden (#009) en ik zie een met witte verf genummerd (1004) punt aan de rand van het pad.
Steeds duidelijker komt de infrastructuur in zicht
en beneden aan de westkant van de dijk zie ik opeens iets dat we niet verzamelen maar dat wel nader bekeken dient te worden: een NAP peilschaal
kompleet met miniatuur waterval. Had ik beter op de kaart gekeken dan had ik hier een waterwerk kunnen verwachten: het is de enige duiker onder het dijkje door over een lengte van ruim 1500 meter. Kijk maar op de kaart; pas bij de Doeshofmolen is weer een waterin- en uitlaad.
Een mysterieuze pijl
Ver hoef ik niet te rijden voor iets opmerkelijks want op punt 097924 E 463102 N (mijn nummer is #010) staat een pijl op het wegdek.
Inspectie in de berm levert een paar gaten op waarin stokken of palen hebben gezeten. Pas een eindje verder op is een vast punt aangegeven met een kring van rode plastic verf.
Dat soort verf heb ik al eerder op dit pad aangetroffen. Maar in het centrum zit geen meetbout, zelfs geen gat van een 'verdwenen' spijker. Maar wat een verrassing! Een paar meter verder zit zomaar een meetbout.
Wel een beetje scheef ingeslagen, maar hij zit er. Wat is hier gebeurt? Raadsels.
Met GPS ondergronds?
Kijk je naar de tracklog dan zit er een grote afzwaaier in. Daar is een goede verklaring voor. De tracklog stond op 'automatic'. Ik stond wat te klungelen op de dijk en de GPS viel uit mijn hand naar beneden en plonsde in de sloot tussen het riet. Ik kon de eerste opwelling om hem achterna te springen onderdrukken. Ik prentte mij goed in waar die in het riet verdwenen was en daalde voorzichtig naar beneden af, onderwijl ervoor zorgend om niet ongecoordineerd bij de GPS te belanden in de sloot. Ik viste hem op, droogde hem af en hij werkte nog gewoon. Mijn GPS12 is best wel waterdicht, zo blijkt nu. Maar tijdens de val noteerde hij de richting en snelheid van beweging. Toen de GPS onder water verdween stopte abrubt de satellietontvangst (onder water werken GPS-en niet). De automatiek neemt aan in zo'n geval: er wordt steeds verder gegaan met dezelfde snelheid in dezelfde richting. Dat is handig als je door een kort tunneltje of onder een viaduct rijdt. Volgens de tracklog was de snelheid 130 km/uur. Er zou een afstand van 1 1/2 km zijn afgelegd. Ik heb niet gekeken naar de hoogte maar ik denk dat ik ook wel een kilometer diep verdwaald ben en ergens in het Carboon ben terecht gekomen. Toen de ontvangst (tijdens/na het drogen) hersteld was werd eerst het laatst berekende punt in de tracklog gezet. Toen werd er ontdekt dat de huidige positie verweg was van waar die dacht te zijn en mijn snelheid werd 240 km/uur richting nieuwe positie (op de dijk).
Voor de kleine afzwaaier vlak daarna (bij het bruggetje bij de Achthovense Molen heb ik geen verklaring (beetje water in de GPS?). De grote afzwaaier een eind verderop (op de gemeentegrens notabene) is ook weer bij een bruggetje. Dat kan toeval zijn maar een echte verklaring heb ik niet zo bij de hand.
Opdringend beton
In de buurt van punt #011 wordt zichtbaar dat de schaapjes proberen hun weidegrond te verdedigen tegen opdringend beton.
Hier is een blik in noordoostelijke richting naar de Achthovense molen.
De twee witte stippen op de weg zijn weer zo'n markering die aangeeft dat daar een houten dijkversteviging is aangebracht. En ook hier is van de gelegenheid gebruik gemaakt om een oogje te zetten.
Het wordt tijd om eens ruimer in de omgeving te kijken. Er staan grote mysterieuze gebouwen en kranen hijsen onbestemde dingen omhoog en omlaag. Een kijkje ernaar met in beeld de Doeshof molen is deze 
en op de volgende foto
wordt het duidelijk waar de grote loods voor is: daar liggen tunnelsegmenten in en de grote torens zijn voor al het cement.
Wat meer noordelijk valt een vreemd bouwseltje op: het is alsof het ieder moment zijwaards in kan storten. Het is een bezoekerscentrum met uitzicht over de bouwplaats waar de trein ondergronds zal gaan.
Deel 2: de HSL gevonden
Ik bereik het eind van het pad en ga de brug over de Does op, hopende daar - op zo'n stevige constructie - wat meetbouten te vinden. Maar er is niets te zien: wel is de brug her en der voorzien van stelbouten om verzakkingen te meten tussen de brugonderdelen onderling. Het uitzicht over de Does in Noordoostelijke richting is heel landelijk.
De molen staat op de kaart maar heeft geen naam.
Op de foto van de Does in zuidwestelijke richting is ook een molen te zien en het al eerder vermelde scheve uitkijktoren van het bezoekerscentrum.
Het is een fors uitgevallen gebouw: busladingen bezoekers verwachten ze. Zou het in de standaard-toeristentour worden opgenomen net zoals de Floriade dit jaar?
In het jachtgebied
Ga ik de brug af dan is er wel e.e.a. te vinden. Het blijkt een gebied vol prooien te zijn. Aan de rechterkant van de bocht in de weg wordt een koker geconstrueerd voor het ondergronds gaan van de treinen. Als ik er recht op kijk vanaf de weg (waypoint #012) door het hekwerk zie ik dit:
En kijk ik naar de grond dan zie ik een heleboel merktekens. De positie is 98346 E 464146 N . De eerste spijker heeft nummer 9902 en is een gewone spijker met opschrift 'Meet Punt'.
Vlak daarbij zit () nr. 02 met opschrift 'Mess Punkt'. De inboring zit volgestopt met een soort kauwgum. Dat heb ik laten zitten. Doen er Duitsers mee aan de HSL?
Van iemand anders is de blauw omrande kleine spijker. Echt nieuw ziet die er niet uit.
Maar niet getreurd: een paar meter verderop zit iets met raadsels. De spijker is omgeven door een ring van rode plastic-achtige verf (dat heb ik al eerder gezien); er staan ook een paar getallen bij maar die zijn weggesleten.
Iemand heeft de bout hergebruikt wat de witte cirkel met pijl in de richting van de toekomstige tunnelbuis verklaart. En alsof dat nog niet genoeg is heeft iemand een blauwe pijl geschilderd.
Een nadere blik om mij heel wees uit dat ik nu wel alle spijker heb gezien op dit punt.
Ik besluit een omtrekkende beweging te maken en op punt #013 positie 098543 E 464286 N wordt een meetpunt gezien.
De weg loopt verderop dood in zand, modder en hekken. Een paar arbeiders zijn daar bezig met het vlechten van betonijzer. Er staan twee getallen bij het punt: 9074 en 9010.
Bonus punten
Terugkerend naar de doorgaande weg zie ik op het kruispunt (waypoint #014 op 098314 E 464156 N) nog zo'n 'Duits' Messpunkt-boutje zitten met getal 03 erbij.
Nota bene gelijmd in een stoeprand! Een vol geladen zandauto die de bocht wat ruim neemt kan de hele stoeprand centimeters verplaatsen! Het is een fraaie bout blijkt nu. De inboring bevat geen kauwgom zoals die van daarnet en duidelijk zichtbaar is nu een getapte schroefdraad in het gat. Je kan dus heel precies allerlei zaken hierop vastschroeven. Maar wat?
De jacht is nu wel zo goed als voorbij. Ik fiets naar het viaduct over de snelweg. Terwijl ik de stijle helling opkruip zie ik nog een spijker zitten (waypoint #015 op 098263 E 464145 N) met bijschrift 8001.
Ik stap weer op de fiets en zet net kracht om de helling verder op te rijden of er is weer een spijker in zicht. Op #016 positie 098095 E 464051 N zit een duidelijk verwante bout: het nummer erbij is 8000. Op de achtergrond is de snelweg te zien.
En zo kwam ik aan het eind van deze boutenjacht.
Er komt een vervolg: het fietspad west van de snelweg (op de foto: aan de overkant) moet nog verkend worden!
Door naar hoofdstuk 2. (lente 2003)
